دلایل وفور جراحی های زیبایی در ایران
روان ما دلایل وفور جراحی های زیبایی در ایران
تصور بدنی عبارت است از احساسات، ادراكات و افكاری كه فرد از بدن خویش دارد و مواردی از قبیل ارزیابی جذابیت جسمی و عواطف مربوط به اندازه و شكل بدن را در برمی گیرد. این تصویر، از زمان تولد شكل گرفته و همان گونه كه فرد رشد می كند، طی مراحل زندگی اش تغییر می كند. در این رابطه، زنان، نسبت به بدن و تصویر ذهنی آن بسیار حساس تر هستند و آموخته های دوران كودكی ممكن است در پیدایش تصور آن ها از بدنشان، عاملی تعیینكننده باشد. تصور و چگونگی درك زنان از بدن خود، بر توانایی آن ها در برقراری ارتباط با دیگران و همینطور بر پاسخ هایی كه دیگران به آن ها می دهند، تأثیر میگذارد. نارضایتی از تصویر و تصور بدنی، گاهی منجر به این می گردد كه افراد و بالأخص زنان، تن و ظاهر طبیعی خویش را به تیغ جراحان سپرده و به دنبال ظاهری جدید برای خود باشند. ولی به طوركلی و به نظر متخصصین امر، وجود چنین نارضایتی هایی، در سطوح فردی و اجتماعی دارای پیامدهایی منفی است. ازجمله این پیامدها می توان به مبتلا شدن به انواع اختلالات جسمی و روانی، اختلالات تغذیه، استفاده روزافزون از لوازم آرایشی، هزینه شدن پول، وقت و انرژی افراد برای همانندسازی بدن خود با بدن های ایده آل به نمایش درآمده در رسانه ها، تغییر ذائقه فرهنگی در زمینه بدن و تغذیه، دورشدن از ارزش های مذهبی و سنتی راجع به بدن، غافل ماندن از ابعاد معنوی و باطنی و سرگرم شدن به جنبه های ظاهری و جسمی اشاره نمود. در همین راستا، پژوهشگری از دانشگاه الزهرا به انجام مطالعه ای تحقیقاتی پرداخته كه هدف از آن، مطالعه ادراك زنان جوان از بدن خویش، شناخت راهبردهای اتخاذشده توسط زنان در نتیجه نوع ادراكشان نسبت به بدن و بررسی نتایج تصور بدنی ادراك شده توسط زنان ذكر شده است. در این پژوهش كیفی، روش گردآوری داده ها شامل مصاحبه عمیق نیمه ساخت یافته با زنان جوانی از شهر تهران بوده كه تجربه جراحی زیبایی داشته اند. یافته های این پژوهش نشان داده است كه زنان واجد تجربه جراحی های زیبایی، تصور چندان مثبتی از بدن خویش نداشته اند. بنابراین این ارزیابی، گرایش آن ها برای مدیریت بدن به شیوه دلخواهشان را سبب شده است. افسانه قاسمی، پژوهشگر مسائل اجتماعی از دانشگاه الزهرا در این خصوص می گوید: «مقوله های استخراج شده از ادراك زنان تحت بررسی، نسبت به بدنشان نشان داد، آن ها بدن خویش را بعنوان سرمایه، نقاب، جایگاه هویت مستقل و جایگاه كسب لذت و آرامش درك می كنند. چنین زنانی تلاش می كنند با استفاده از سازمان دهی بدن خود به شیوه دلخواه، خیلی از معایب خویش را بپوشانند و هویتی را بازسازی كنند كه ممكن است در عرصه و زمانی خاص از زندگی، زیر سؤال رفته باشد یا حتی هویت دلخواه خویش را بسازند و خویش را به شیوه دلخواه به دیگران معرفی كنند». این محقق می افزاید: «همچنین، بدن بعنوان جایگاه كسب لذت و آرامش، ازجمله ادراكاتی است كه دیدگاه منفی زنان نسبت به بدنشان را تعدیل می كند. چراكه اگر به بدن توجه گردد، برای ما لذت و آرامش به همراه می آورد». در این تحقیق، بررسی عوامل مؤثر بر بدن زنان نشان داده كه ادراكات زنان نسبت به بدن خود، از ارزش ها و هنجارهای جامعه تأثیر گرفته است. قاسمی می گوید: «عواملی مانند غلبه هنجارهای مردانه در جامعه، جامعه پذیری جنسیتی و رسانه های جمعی، تأثیر جامعه بر ادراك زنان از بدنشان را نشان می دهند. حتی عامل خودكمتربینی كه بر درك زنان از بدنشان تأثیر می گذارد در ابتدا عاملی فردی به نظر می رسد، اما با واكاوی بیشتر متوجه می شویم این نوع نگرش، ریشه در تجربه های زنان در طول زندگی دارد». این محقق ادامه می دهد: «یكی از زیرمقوله های خودكمتربینی زنان، دریافت القاب تحقیرآمیز است كه تأثیر رفتار اطرافیان در برهه ای از زندگی بر زنان را نشان می دهد. به علاوه، عوامل اجتماعی و فرهنگی هم در نوع ادراك زنان از بدنشان تأثیر فراوانی دارد. بنابراین، سیاستگذاران باید به این مسئله توجه داشته باشند و پایه های تغییر در گرایش زنان به تصور بدنی منفی، گرایش به جراحی زیبایی، استفاده از لوازم آرایشی و درنهایت صرف وقت و انرژی برای ساختن بدن ایده آل خویش را در روند تغییر جامعه قرار دهند. آموزش زنان، مردان و والدین، ازجمله این اقدامات برای تغییرات اجتماعی و فرهنگی در جامعه است». گفتنی است یافته های این تحقیق ارزشمند، به صورت مقاله ای علمی پژوهشی در مجله «جامعه شناسی كاربردی» متعلق به دانشگاه اصفهان به چاپ رسیده است. 2323
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب