ارتباط لباس ها با هم با استفاده از تكنولوژی جدید ساخت ام آی تی
روان ما: ایسنا نوشت: بعد از بافتن فیبرهای نازك نوری همراه با الیاف لباس، یك تیم از موسسه فناوری ماساچوست لباس هایی را بوجود آورده است كه با استفاده از پالس های نور می توانند با یكدیگر ارتباط برقرار كنند.
پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست(MIT) لباس هایی را بوجود می آورد كه با استفاده از پالس های نور با هم صحبت می كنند!
آنها بعد از آنكه فیبرهای نازك نوری را در پارچه به كار بردند، آن را چند هفته در آب غوطه ور كردند تا ببینند آیا این لباس ها می توانند با سایر دستگاه ها ارتباط برقرار كنند؟
صنایع نساجی روز به روز در حال تغییر هستند. این فناوری كه با الیاف لباس بافته می شود، هیچگاه به نظر نمی رسد كه به اندازه كافی انعطاف پذیری لباس را به منظور استفاده راحت از آن حفظ كند.
در حال حاضر، مهندسان MIT یك پارچه بوجود آورده اند كه از فیبرهای الكترونیكی در الیاف آن استفاده شده است و در واقع این فیبرها همراه با الیاف لباس بافته شده اند.
مهندسان دستگاه های نیمه رسانای الكترونیك نوری با سرعت بالا را در الیاف پارچه تعبیه كردند. این دستگاه ها شامل ال.ای.دی ها و دیودهای تشخیص نور هستند كه نوعی سیستم ارتباطی نوری را برای پارچه فراهم می آورد.
این پروژه توسط "مایكل رین" فارغ التحصیل MIT و استاد مشاور وی، پروفسور "یوئل فینك" طراحی و اجرا شده است. "رین" امیدوار است كه این نوآوری بتواند چیزی را كه او "قانون مور" در فناوری پوشیدنی می نامد، ارائه نماید.
قانون مور بعنوان یك استاندارد طلایی در الكترونیك بوده و به نام "گوردون مور"، بنیانگذار شركت اینتل نام گذاری شده است كه تغییرات زیادی در صنعت میكروتراشه ها را پیش بینی و عملی كرد.
رین و فینك امیدوار هستند كه كشف آنها برای صنایع نساجی هم چنین تحولی را به ارمغان بیاورد.
الیاف نوری در لباس های روزمره
الیاف نوری به صورت معمول با ساخت قالب و یا یك شیء استوانه ای ساخته می شوند كه یك مدل بزرگتر از فیبر و حرارت دادن آن است. سپس مواد تحت فشار در آب قرار می گیرند و الیاف در یك قرقره جمع می شوند.
در این پروژه، باید از دیودهای نیمه هادی تابش نور به اندازه یك دانه شن به همراه سیم هایی از جنس مس و با قطر موی انسان استفاده می شد. رین می گوید: هم دستگاه و هم سیم ها در حالیكه همه چیز در اطرافشان منقبض می شود، ابعاد خویش را حفظ می كنند. در نتیجه اجازه می دهد كه فیبرها به راحتی همراه پارچه ها بافته شوند. پژوهشگران حتی این لباس ها را 10 بار شستند تا نشان دهند كه چطور می تواند در لباس های معمولی استفاده گردد.
رین اظهار داشت: این رویكرد جدیدی را در فرآیند ساخت پارچه ها به دست می دهد. به جای اینكه مواد را با هم در یك حالت مایع جمع نماییم، آن را در دستگاه هایی با شكل خاص و با سیم های نازك فلزی مخلوط می نماییم.
فناوری پوشیدنی ضد آب
یكی از بزرگترین مزایای این نوع جدید از پوشیدنی این است كه الیاف عموما ضد آب هستند. پژوهشگران حتی این پارچه را در آكواریوم آزمایش كردند و موفقیت آمیز بود.
یك چراغ در خارج از آكواریوم موسیقی پخش می كرد و آن را در قالب سیگنال های سریع نوری با استفاده از آب به الیاف فرستاد. سپس الیاف داخل آكواریوم، این پالس های سریع نور را به سیگنال های الكتریكی تبدیل می كنند و به موسیقی تبدیل می شوند. این الیاف با یكدیگر ارتباط برقرار می كنند، در حالیكه هفته ها در آب غوطه ور شده اند. این مقاله یك مسیر را برای تركیب دستگاه های نیمه هادی با الیاف پارچه هموار می كند.
فینك اظهار داشت: این روش هم اكنون ما را قادر به گسترش قابلیت های اساسی پارچه برای ارتباط، روشنایی، نظارت فیزیولوژیكی و كارهای بیشتر می كند. در سال های آتی، پارچه ها خدمات با ارزشی عرضه می كنند و دیگر فقط برای زیبایی و آسایش انتخاب نخواهند شد.
5656
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب