ورزش، ناجی بیماران کلیوی
به گزارش روان ما، خراسان رضوی بیمارانی که حین دیالیز به ورزش های سبک می پردازند، از نظر بدنی آمادگی بیشتری دارند و نسبت به بیمارانی که این کار را انجام نمی دهند، کمتر در بیمارستان بستری می شوند.
به گزارش مدیکال اکسپرس، این ها یافته های یک تحقیق در مقیاس بزرگ است که توسط شرکتی به رهبری دانشگاه فنی مونیخ آلمان انجام شده است. محققان معتقدند که برنامه های ورزشی باید به صورت استاندارد به بیماران دیالیزی عرضه شود.
حدود ۸۰ هزار نفر در آلمان دارای اختلال شدید عملکرد کلیه هستند که چندین بار در هفته احتیاج به دیالیز دارند. بسیاری هم از مشکلات سلامتی دیگری مانند دیابت و بیماری قلبی رنج می برند. مارتین هال، پروفسور پزشکی ورزشی پیشگیری و توانبخشی در دانشگاه فنی مونیخ می گوید: محدودیت های تحمیل شده توسط این بیماری ها و زمان مورد نیاز برای دیالیز، اغلب به این معناست که افراد مبتلا به اختلال شدید عملکرد کلیه به ورزش های بدنی کمی می پردازند و ما می خواستیم این رویه را تغییر دهیم.
برنامه های ورزشی شخصی
حدود ۱۰۰۰ بیمار در ۲۱ مرکز دیالیز آلمان در این تحقیق شرکت نمودند. مارتین هال ابراز کرد: ما یکی از بزرگترین مطالعات جهان را در زمینه فعالیت بدنی در بیماری های خاص انجام دادیم. از داده های عرضه دهندگان بیمه سلامت استفاده شد تا اطمینان حاصل شود که مجموعه شرکت کنندگان از نظر جنبه هایی مانند سن، جنسیت و سلامت کلی نماینده بیماران دیالیزی در آلمان هستند.
طی یک دوره ۱۲ ماهه، نیمی از شرکت کنندگان تحقیق، حداقل یک مرتبه و در حالت ایده آل سه بار در هفته در کنار دیالیز، جلسات ورزش همراه را انجام دادند، در حالیکه بقیه فقط تحت نظارت پزشکی قرار داشتند. این جلسات شامل ۳۰ دقیقه تمرین استقامتی با دوچرخه ثابت تخت و ۳۰ دقیقه دیگر تمرینات با وزنه، کش بدنسازی و توپ بود. تمرینات متناسب با توانایی هر بیمار انجام شد.
بهبود در آزمون استاندارد
بعد از یک سال، سلامت شرکت کنندگان فعال در این تحقیق به صورت قابل توجهی بهبود یافته بود که شامل تکمیل تکرارهای بیشتر در یک آزمون یک دقیقه ای نشستن و ایستادن و راه رفتن بیشتر در ۶ دقیقه نسبت به شروع تحقیق بود. در گروه کنترل، این مقادیر در انتهای دوره تحقیق حتی کمتر از ابتدا بود.
مارتین هال بیان نمود: این نوع آزمون استاندارد امکان دارد در واقع به صورت خاص منعکس کننده زندگی روزمره نباشد با این وجود، نتایج نشان دهنده بهبودهای ملموس در کیفیت زندگی و استقلال است. برای مثال، شرکت کنندگان می توانستند بدون کمک از روی صندلی در خانه بلند شوند که پیش از آن، این طور نبود.
نشانه های دیگری از تاثیرات مثبت برنامه آموزشی وجود دارد؛ شرکت کنندگانی که جلسات آموزشی منظم را تکمیل کردند، طی تحقیق به صورت متوسط دو روز را در بیمارستان سپری کردند، در حالیکه میانگین پنج روز برای گروه کنترل بود.
هزینه کم برای هر واحد تمرینی
هال تصریح کرد: به نظر من، نتایج به خودی خود گویا هستند. ما توانستیم سلامت شرکت کنندگان را بهبود بخشیم همینطور هزینه های سیستم مراقبت های بهداشتی را به نسبت کمی کاهش دهیم. ارقام محققان از آن حکایت می کند که هزینه های تمرین شخصی حدود ۲۵ یورو در هر جلسه برای هر نفر است.
وی ادامه داد: امیدوارم برنامه ورزشی ما در بیمه سلامت قانونی، استاندارد شود. نتایج تحقیق ما نشان داده است که داشتن نگاهی جامع به سلامت، بخصوص در مورد بیماران مسن و ناتوان چقدر مهم می باشد.
وی افزود: در حالیکه پزشکی با فناوری پیشرفته مهم می باشد، تنها می تواند به پتانسیل کامل خود در ترکیب با سایر زمینه ها مانند پزشکی پیشگیری، برسد. شرکت کنندگان در این تحقیق، در آینده تحت نظر خواهند بود تا به محققان کمک کنند تا در مورد اثرات ورزش در دراز مدت بیشتر بدانند.
یافته های این تحقیق در مجله NEJM Evidence انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب