یك متخصص بیماری های داخلی عنوان كرد؛
عوارض و خطرات دیابت حاملگی
یك متخصص بیمارهای داخلی به اهمیت ارزیابی های قبل وحین حاملگی در تشخیص و كنترل دیابت حاملگی اشاره نمود و اظهار داشت: افزایش قند خون در بارداری، همچون مشكلات افراد آبستن است.
به گزارش روان ما به نقل از مهر، آسا یوسفی متخصص بیمارهای داخلی و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا درباره دیابت بارداری، اضافه کرد: برای تعریف دیابت بارداری، ابتدا لازم است محدوده قند خون نرمال در حاملگی را بدانیم. در حاملگی قند خون نرمال ناشتا، بین ۶۰ تا ۹۵ و قند خون نرمال ۲ ساعت پس از غذا، بین ۸۰ تا ۱۲۰ است. اگر سطح قند خون از این محدوده فراتر رود، تشخیص دیابت حاملگی مطرح می شود. به قول وی، افزایش قند خون در بارداری، همچون مشکلاتی است که افراد در حاملگی با آن مواجهند. میزان شیوع آن در خانم های آبستن در ایران، حدود ۴ درصد و در جوامع مختلف ۳ تا ۱۴ درصد است. از این افراد، حدود ۱۰ درصد، از قبل به دیابت مبتلا هستند و حدود ۹۰ درصد، حین حاملگی به این مشکل گرفتار می شوند که این گروه گرفتار دیابت حاملگی هستند. قند خون بالا در حاملگی می تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد. عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا درباره علت بروز دیابت حاملگی توضیح داد: مهم ترین دلیل بروز دیابت حاملگی ترشح هورمون های جفت است که با اثرات انسولین مادر مقابله می کند و در نتیجه، به افزایش گلوگز خون در مادر منجر می شود. این قند از راه جفت به جنین می رسد و سبب بالا رفتن قند خون جنین و به دنبال آن افزایش انسولین در جنین می شود که عوارض گوناگونی را به دنبال دارد. این متخصص بیماری های داخلی درباره ماندگاری دیابت حاملگی در مادران، اضافه کرد: دیابت حاملگی معمولاً پس از حاملگی از بین می رود، ولی در بعضی موارد می تواند به شکل دیابت نوع ۲ باقی بماند. در بعضی مادران امکان دارد اختلالات متابولیک تا ۳ سال بعد از زایمان ادامه داشته باشد. در چنین شرایطی داشتن سبک زندگی سالم، یعنی تغذیه مناسب و ورزش منظم به کاهش عوارض متابولیک کمک می نماید. یوسفی علایم دیابت حاملگی را غیراختصاصی دانست و اظهار داشت: در حاملگی های نرمال هم علائمی همچون تکرر ادرار، گرسنگی زیاد، تشنگی زیاد و خستگی زیاد دیده می شود و چنین علائمی لزوماً به مفهوم دیابت حاملگی نیست. تشخیص دیابت حاملگی با انجام آزمایش تست تحمل گلوکز که در هفته های ۲۴ تا ۲۸ حاملگی انجام می شود، مشخص می گردد. البته در مواردی که خانم در گروه پرخطر باشد، امکان دارد پزشک این تست را زودتر درخواست کند. سن بالای ۲۵ سال، سابقه دیابت بارداری، وزن بالاتر از حد نرمال در شروع بارداری، سابقه دیابت در خانواده، سابقه به دنیا آوردن نوزاد با وزن بیشتر از ۴ کیلوگرم، سابقه تولد نوزاد مرده و نژاد آفریقایی یا آسیایی عوامل خطری هستند که خانم آبستن را در گروه پرخطر قرار می دهند. عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا عوارض دیابت حاملگی را به دو گروه مادری و جنینی تقسیم بندی کرد و اضافه کرد: دیابت حاملگی می تواند برای مادر عوارضی همچون فشار خون بالا در حاملگی و پره اکلامپسی، زایمان زودرس و عفونت های ادراری در نیمه دوم حاملگی را به دنبال داشته باشد و برای جنین هم وزن بالا حین تولد (وزن بیشتر از ۴ کیلوگرم)، افت قند خون نوزادی، افت کلسیم، زردی، تولد نوزاد نارس، کاهش رشد داخل رحمی و تولد با وزن کم را به همراه داشته باشد. یوسفی درمان دیابت حاملگی را نیازمند همکاری متخصصان رشته های مختلف، بخصوص زنان، داخلی، غدد و تغذیه دانست و خاطرنشان کرد: حیاتی ترین دوره در حاملگی زمان لقاح و هفته های اولیه بعد از لقاح است و در این زمان قند خون مادر باید به صورت دقیق کنترل شود. زیرادر صورتی که در این زمان قند خون بالاتر از حد نرمال باشد، خطر بروز ناهنجاری های جنین تا ۱۰ برابر افزایش می یابد. به صورت کلی، افرادی که پیش از حاملگی مبتلا به دیابت هستند، لازم است پیش از شروع حاملگی به پزشک رجوع کنند تا قند خونشان کنترل شود و پزشک بر مبنای شرایط، داروها را تعدیل و یا جایگزین کند. افرادی که سابقه دیابت ندارند هم قبل از مبادرت به حاملگی باید برای کنترل سطح قند خون غربالگری شوند. این متخصص بیماری های زنان در انتها تصریح کرد: مهم ترین گام در کنترل قند خون اصلاح سبک زندگی است. ازاین رو مشاوره تغذیه و دریافت یک رژیم غذایی متعادل و متناسب می تواند بسیار کمک کننده باشد و حتما باید به این نکته توجه کرد که امکان دارد رژیم غذایی فرد در طول حاملگی با عنایت به نیاز مادر و جنین تغییر کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب