به گزارش روان ما به نقل از مهر، دكتر اتابك نجفی استاد دانشگاه علوم پزشكی تهران و متخصص بیهوشی در این خصوص اظهار داشت: بیهوشی انواع مختلفی شامل بیهوشی عمومی، بیحسی موضعی و بی حسی ناحیه ای دارد و بهتر است هر كدام در موارد خاص مورد نیاز به كار گرفته شوند تا عوارض آنها به حداقل برسد. وی توضیح داد: در بیهوشی عمومی (ژنرال آنستزی)، داروهایی با استفاده از كانولا یا آنژیوكت به درون رگ بیمار تزریق می گردد و همزمان با استفاده از ماسكی كه در جلوی دهان و بینی بیمار قرار می گیرد، اكسیژن و گازهای بیهوشی به كمك یك دستگاه تنفس مصنوعی به بیمار داده می گردد تا تنفس كند. نجفی ادامه داد: بی حسی موضعی (رژیونال آنستزی) به دو روش اسپاینال و اپیدورال انجام می شود؛ در بی حسی اسپاینال ماده ای مانند لیدوكائین به درون مایع مغزی نخاعی تزریق می گردد اما در بی حسی اپیدورال ماده بی حسی به دور پرده دورا یا سخت شامه در اطراف نخاع تزریق می گردد. وی تصریح كرد: با استفاده از این نوع بی حسی ها می تواند بدن بیمار را از كمر به پایین بی حس كرد و جراحی را در حالت بی دردی برای بیمار انجام داد. دبیر علمی سیزدهمین كنگره بین المللی آنستزیولوژی، مراقبت های ویژه و مدیریت درد اظهار نمود: برای جراحی هایی كه روی دست و پا انجام می شوند، از بی حسی موضعی یا بی حسی ناحیه ای استفاده می گردد ولی برای اعمال جراحی روی سر و مغز، قفسه سینه و ریه ها و ناحیه شكم و دستگاه گوارش، بیشتر از بیهوشی عمومی (ژنرال آنستزی) استفاده می گردد. نجفی ادامه داد: البته برای برخی جراحی هایی كه داخل شكم و زیر ناف انجام می گردد مانند سزارین یا اعمال جراحی كه روی اعضای داخل لگن صورت می گیرد، می توان از بی حسی موضعی بهره برد. وی از بی حسی ناحیه ای (لوكال آنستزی) بعنوان روش دیگری از بی حسی ها نام برد و اظهار داشت: از این روش برای جراحی روی دست یا پا استفاده می گردد و طی آن قسمتی از دست یا پا كه قرار است روی آن جراحی انجام شود، بی حس می گردد. این متخصص بیهوشی اظهار داشت: طبق آمار موجود هیچ تفاوتی بین بیهوشی عمومی و بی حسی موضعی یا ناحیه ای از نظر عوارض بعد از جراحی مانند عوارض مغزی وجود ندارد اما برخی عوارض خاص بی حسی های منطقه ای است؛ اگر از بی حسی نخاعی استفاده شود، گاهی برای بیماران سردردهای شدید و كمردرد تولید می گردد كه در مواردی نیاز به درمان های ویژه است تا بیمار بهبود یابد. نجفی اضافه كرد: بیهوشی عمومی عوارض بسیار سنگین و خطرناكی دارد و می تواند از عدم توانایی در تولید راه هوایی تا مرگ را برای بیمار به دنبال داشته باشد. وی در مورد محدودیت های بیهوشی عمومی اظهار نمود: افرادی كه مشكل قلبی یا ریوی دارند یا بیمارانی كه ام اس دارند بهتر است از روش بی حسی موضعی استفاده كنند. نجفی اظهار داشت: به طور كلی خطر بیهوشی عمومی و مرگ و میر ناشی از آن از بی حسی موضعی بیشتر است؛ البته خطر تنها مربوط به نوع بیهوشی نیست و بخشی از آن به جراحی كه تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، برمی گردد زیرا این نوع جراحی ها سنگین تر هستند. دبیر علمی سیزدهمین كنگره بین المللی آنستزیولوژی، مراقبت های ویژه و مدیریت درد با اشاره به اینكه بی حسی منطقه ای عوارض كمتری دارد، سفارش كرد: در مواردی كه انتخاب نوع بیهوشی به بیمار داده می شود، اگر جراحی با بی حسی قابل انجام بود، بهتر است بی حسی موضعی انتخاب و تنها در شرایطی كه نیاز ضروری به بیهوشی عمومی بود (مانند جراحی در ناحیه مغز، قلب یا ناحیه شكم و دستگاه گوارش) روش بیهوشی عمومی استفاده گردد. نجفی توضیح داد: بیهوشی عمومی جان بیمار را به خطر می اندازد اما عوارض بی حسی موضعی در نهایت كمردرد و سردرد است و احتمال مرگ در آن بسیار نادر است.