پایان آزمون و خطا در درمان فشار خون با کمک یک ابزار آنلاین
روان ما: به گزارش روان ما، پزشکان امکان دارد دیگر برای تجویز دارو های فشار خون به آزمون و خطا نیاز نداشته باشند.
باشگاه خبرنگاران جوان - دارو های زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارند که این تنوع، انتخاب بهترین گزینه را دشوار می کند. تاکنون، انتخاب مؤثرترین دارو بیشتر به آزمون و خطا وابسته بوده است. اما به لطف مطالعه ای جدید، ممکنست این مورد به تاریخ بپیوندد.
به نقل از نیواطلس، این مطالعه به رهبری محققان مؤسسه جورج برای سلامت جهانی در دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW) در استرالیا انجام شد. هدف این بود که مشخص شود دارو های رایج دقیقاً چه مقدار فشار خون (BP) را کم می کنند، چه زمانی که به تنهایی استفاده شوند و چه زمانی که با سایر دارو های ضدفشار خون ترکیب شوند. همینطور بررسی گردید که آیا مصرف دوز بالاتر واقعاً تفاوتی به وجود می آورد و این که فشار خون اولیه بیماران چه اثری بر نتایج دارد.
نلسون وانگ، متخصص قلب و پژوهشگر در مؤسسه جورج و نویسنده اصلی مطالعه می گوید این مورد واقعاً مهم می باشد، چونکه هر کاهش یک میلی متر جیوه در فشار خون سیستولیک، خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را دو درصد کم می کند. اما با وجود ده ها دارو، چندین دوز برای هر دارو و این حقیقت که بیشتر بیماران به دو یا چند دارو نیاز دارند، عملاً هزاران گزینه ممکن وجود دارد و هیچ راه ساده ای برای مشخص کردن میزان اثربخشی آنها در دسترس نیست.
یک فشار خون سالم معمولاً کمتر از ۱۲۰/۸۰ میلی متر جیوه درنظر گرفته می شود. عدد بالا (فشار سیستولیک) فشاری است که هنگام انقباض قلب در شریان ها ایجاد می شود؛ عدد پایین (فشار دیاستولیک) زمانی است که قلب بین ضربان ها درحال استراحت است.
در این مطالعه، محققان داده های ۴۸۴ کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده را که بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر را شامل می شد، تحلیل و بررسی کردند. همه آزمایش ها به صورت دقیق کنترل شده بودند و دارو یا ترکیب دارویی با دارونما مقایسه شده بود. آنها پنج گروه اصلی دارو های ضدفشار خون را بررسی کردند.
این پنج گروه شامل «مهارکننده های ACE که مانع از تولید هورمونی در بدن می شوند و رگ ها را منقبض می کند، درنتیجه رگ ها شل شده و فشار خون پایین می آید»؛ «مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسین که عمل همان هورمون را مسدود می کنند، مانع انقباض رگ ها می شوند و به آنها کمک می کنند شل بمانند»؛ «بتابلاکر ها که ضربان قلب را کُند می کنند و شدت پمپاژ قلب را کم می کنند و فشار خون پایین می آید»؛ «مسدودکننده های کانال کلسیم که مانع ورود کلسیم به سلول های عضلانی قلب و رگ های خونی می شوند، درنتیجه رگ ها شل و گشاد می شوند» و «قرص های آب که به بدن کمک می کنند نمک و آب اضافی را از راه ادرار دفع کند، میزان مایع موجود در رگ ها کاسته می شود و فشار پایین می آید»، بودند.
میانگین فشار خون شرکت کنندگان حدود ۱۵۴/۱۰۰ میلی متر جیوه بود و محققان بیشتر روی اثرات فشار خون سیستولیک تمرکز داشتند. آنها دریافتند مصرف یک دارو در دوز استاندارد بطور میانگین فشار خون را حدود ۹ میلی متر جیوه پایین می آورد. دو برابر کردن دوز سبب کاهش اضافی حدود ۱.۵ میلی متر جیوه شد. این یعنی دوز بالاتر مؤثر است، اما مزیت اضافه آن اندک است. مصرف دو دارو با هم در دوز استاندارد حدود ۱۵ میلی متر جیوه فشار را کم کرد که آشکارا بهتر از یک دارو بود. دو برابر کردن دوز هر دو دارو سبب کاهش اضافی حدود ۲.۵ میلی متر جیوه شد.
افرادی که با فشار خون پایین تری شروع کردند، سود کمتری از دارو ها دیدند. به ازای هر ۱۰ میلی متر جیوه فشار خون اولیه کمتر، کاهش حاصل شده حدود یک میلی متر جیوه کمتر بود. بیشتر دارو های تکی (حدود ۸۰ درصد) «کم قدرت» بودند، یعنی کاهش فشار خون کمتر از ۱۰ میلی متر جیوه ایجاد کردند. بیشتر ترکیب های دو دارویی «متوسط قدرت» را داشتند و فقط حدود یک دهم ترکیب ها کاهش «پرقدرت» ۲۰ میلی متر جیوه یا بیشتر ایجاد کردند.
این پایان کار مطالعه نبود. محققان این داده ها را دریافت نمودند و مدلی ساختند که می توانست پیش بینی نماید این داروها، چه به تنهایی و چه در ترکیب، چه تاثیری بر فشار خون بیمار دارند. ابزار بررسی اثربخشی درمان فشار خون که به دست آمد، همبستگی بالایی میان فشار های سیستولیک پیش بینی شده و مشاهده شده هنگام اعتبارسنجی در کارآزمایی های بیرونی نشان داد؛ یعنی وقتی آزمایش شد، دقت بالایی از خود نشان داد. این ابزار حالا بصورت آنلاین دردسترس است.
استفاده از این ابزار، رویکرد سنتی قبلی یعنی شروع با دوز پایین، افزایش آهسته، اندازه گیری و قضاوت را به چالش می کشد، نگاهی که همراه با احتمال بالای گمراه شدن توسط خوانش های فشار خون، ایجاد سکون درمانی یا سنگین شدن بار روی بیماران همراه بود. دکتر آنتونی راجرز، نویسنده مسئول مطالعه و رئیس اپیدمیولوژی بالینی در کالج پزشکی امپریال لندن می گوید: با این شیوه جدید، شما مشخص می کنید که فشار خون را چقدر باید پایین بیاورید، برمبنای شواهد یک برنامه درمانی ایده آل برای رسیدن به آن انتخاب می کنید و بیمار را هر چه زودتر برمبنای آن درمان شروع می کنید.
محققان قصد دارند این رویکرد جدید را در یک کارآزمایی بالینی آزمایش کنند، جایی که بیماران برمبنای میزان کاهش موردنیاز فشار خونشان، با راهنمایی ابزار آنلاین، درمان دریافت خواهند کرد.
بطور خلاصه اما به لطف مطالعه ای جدید، ممکنست این مورد به تاریخ بپیوندد.
به نقل از نیواطلس، این مطالعه به رهبری پژوهشگران مؤسسه جورج برای سلامت جهانی در دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW) در استرالیا انجام شد. آنها پنج گروه اصلی دارو های ضدفشار خون را بررسی کردند.
این پنج گروه شامل مهارکننده های ACE که مانع از تولید هورمونی در بدن می شوند و رگ ها را منقبض می کند، درنتیجه رگ ها شل شده و فشار خون پایین می آید ؛ مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسین که عمل همان هورمون را مسدود می کنند، مانع انقباض رگ ها می شوند و به آنها کمک می کنند شل بمانند ؛ بتابلاکر ها که ضربان قلب را کُند می کنند و شدت پمپاژ قلب را کم می کنند و فشار خون پایین می آید ؛ مسدودکننده های کانال کلسیم که مانع ورود کلسیم به سلول های عضلانی قلب و رگ های خونی می شوند، درنتیجه رگ ها شل و گشاد می شوند و قرص های آب که به بدن کمک می کنند نمک و آب اضافی را از راه ادرار دفع کند، میزان مایع موجود در رگ ها کم می شود و فشار پایین می آید، بودند.
میانگین فشار خون شرکت کنندگان حدود ۱۵۴/۱۰۰ میلی متر جیوه بود و پژوهشگران بیشتر روی اثرات فشار خون سیستولیک تمرکز داشتند. این یعنی دوز بالاتر مؤثر است، اما مزیت اضافه آن اندک است.
منبع: ravanema.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب