شیرین كننده های مصنوعی باعث مبتلا شدن به دیابت می شوند؟
روان ما: خراسان رضوی برای کسانی که تلاش دارند سبک زندگی سالمی داشته باشند، انتخاب بین قند و شیرین کننده های مصنوعی مانند ساخارین می تواند گیج کننده باشد.
به گزارش مدیکال نیوز، نتایج جدید به رهبری محققان مرکز پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو وکسنر و کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو آمریکا نشان داد که ساخارین جایگزین قند منجر به پیشرفت دیابت در بزرگسالان سالم نمی گردد.
جورج کایریازیس، استادیار شیمی زیستی و داروسازی، ایالت اوهایو و محقق ارشد این تحقیق اظهار داشت: «نتایج این تحقیق مخالف نتایج تحقیقات گذشته نیست، آنها فقط به اندازه کافی مواردی مانند شرایط زمینه ای سلامتی، گزینه های رژیم غذایی و عادت های زندگی را کنترل نکرده بودند. ما بامطالعه شیرین کننده مصنوعی ساخارین در بزرگسالان سالم، اثرات آنرا جدا کرده ایم و هیچ تغییری در میکروارگانیسم روده شرکت کنندگان یا مشخصات متابولیکی آنان مشاهده نکردیم، همان گونه که پیش ازاین اشاره شده بود.»
شیرین کننده های مصنوعی بدون کالری اغلب بعنوان جایگزین قندها در رژیم غذایی مصرف می شوند و ساخارین یکی از ۶ شیرین کننده مصنوعی مورد تایید سازمان غذا و دارو است.
محققان اظهار کردند: استفاده از شیرین کننده های مصنوعی در دهه گذشته به علت افزایش آگاهی از نتایج منفی سلامتی در رابطه با مصرف بیش ازحد قند، به طرز قابل ملاحظه ای افزایش یافته است.
جوان سرانو، محقق بخش شیمی زیستی و داروسازی در ایالت اوهایو اظهار داشت: مطالعات قبلی در جای دیگر نشان داده است که مصرف شیرین کننده های مصنوعی با سندرم متابولیک، افزایش وزن، چاقی و بیماری کبد چرب غیرالکلی همراه می باشد. این یافته ها نگرانی هایی را بوجود آورده که مصرف آنها شاید منجر به نتایج نامطلوب سلامت عمومی شود و فقدان مطالعات مداخله ای کنترل شده سبب سردرگمی شده است.»
در مجموع ۴۶ بزرگسال سالم در سنین ۱۸ تا ۴۵ سال با شاخصهای توده بدنی ۲۵ یا کمتر این مطالعه تصادفی، دوسوکور و کنترل شده با دارونما را انجام دادند.
شرکت کنندگان کپسول هایی را مصرف کردند که حاوی حداکثر میزان قابل قبول روزانه ساخارین یا لاکتیزول (یک مهارکننده گیرنده طعم شیرینی)، یا ساخارین با لاکتیزول یا دارونما به مدت دو هفته بود. حداکثر میزان قابل قبول ساخارین روزانه ۴۰۰ میلی گرم در روز است که بسیار بیشتر از میزان متوسطی است که مصرف می شود.
در این تحقیق، افرادی را که دارای شرایط پزشکی حاد یا مزمن بودند یا از داروهایی استفاده می کردند که می توانست به صورت بالقوه بر عملکرد متابولیک بدن تأثیر بگذارد، مانند دیابت، جراحی چاقی، بیماری التهابی روده یا سابقه سوء جذب و حاملگی یا شیردهی، کنار گذاشته شدند.
محققان همینطور به مدت ۱۰ هفته اثرات حتی بیشتر دوز ساخارین را در موش هایی آزمایش کردند که ازنظر ژنتیکی فاقد گیرنده های طعم شیرین بودند و نتایج مشابهی داشتند؛ شیرین کننده مصنوعی بر تحمل گلوکز تأثیر نداشت، یا سبب تغییرات قابل توجهی در میکروارگانیسم های روده یا اثرات نامطلوب سلامتی نشد.
کایریازیس اظهار داشت: «از طرف دیگر، به خوبی ثابت شده است که قند بر چاقی، بیماری های قلبی و دیابت اثرگذار است؛ بنابراین، در صورتیکه شیرین کننده های مصنوعی مانند ساخارین بر مبنای تمام اطلاعات علمی موجود انتخاب گردد مبین این مورد است که ما برنده این تحقیقات هستیم.»
تحقیقات آینده می توانند روی هر شیرین کننده ای که مورد تایید سازمان غذا و دارو است، به صورت جداگانه ای تحقیق کنند تا تفاوت در نحوه متابولیسم آنها را بررسی نمایند. همینطور محققان می توانند این مواد را در مدت زمان طولانی تری بررسی نمایند تا مطمئن شوند جهت استفاده روزانه ایمن هستند.
نتایج این تحقیق در مجله Microbiome انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب