آیا کووید طولانی درمان می شود؟
به گزارش روان ما، خراسان رضوی موسسه ملی بهداشت آمریکا تعداد انگشت شماری تحقیق برای آزمایش درمان های احتمالی کووید طولانی را شروع کرده است.
به گزارش ژاپن تودی، پروژه ۱.۱۵ میلیارد دلاری بازیابی مؤسسه ملی بهداشت در بحبوحه ناامیدی بیمارانی اعلان شد که ماه ها یا حتی سال ها با مشکلات سلامتی گاهی ناتوان کننده دست و پنجه نرم می کنند؛ بدون هیچ درمان اثبات شده و فقط تعداد کمی از مطالعات دقیق برای آزمایش موارد بالقوه وجود دارد.
دکتر زیاد العلی از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس که با پروژه مؤسسه ملی بهداشت درگیر نیست اما تحقیقات خودش تلفات طولانی مدت کووید را برجسته کرده است، اظهار داشت: این تلاش یک یا دو سال دیر شروع شده و از نظر دامنه کوچکتر از چیزی است که انتظار می رود اما با این وجود گامی در راه درست خواهد بود.
وی افزود که دریافت پاسخ خیلی مهم است چونکه افراد زیادی وجود دارند که از صدمه پذیری بیماران با درمان های اثبات نشده سوءاستفاده می کنند.
دانشمندان هنوز نمی دانند چه چیزی سبب کووید طولانی مدت می شود، اصطلاحی فراگیر برای حدود ۲۰۰ علامت که به صورت کامل متفاوت از یکدیگر هستند و برآورد می شود که مابین ۱۰ تا ۳۰ درصد از افراد بعد از بهبودی از عفونت کروناویروس، نوعی کووید طولانی مدت را تجربه کرده باشند، خطری که از اوایل همه گیری تا حدودی کاسته شده است.
بنابراین تابحال ابتکار طرح بازیابی، ۲۴هزار بیمار در مطالعات مشاهده ای ردیابی شده است تا به تعریف شایع ترین و شدیدترین علایم کمک نماید، یافته هایی که حالا به کارآزمایی های درمانی چند جانبه شکل می دهند.
دو تحقیق اول مسائل زیر را مورد توجه قرار خواهند داد:
۱- آیا مصرف حداکثر ۲۵ روز از داروی ضد ویروسی پکسلووید فایزر می تواند کووید طولانی مدت را کم کند یا خیر، به علت این نظریه که بعضی از ویروس های کرونای زنده یا بقایای آن امکان دارد در بدن پنهان و سبب ایجاد این اختلال شوند. به صورت معمول پکسلووید زمانیکه افراد برای نخستین بار آلوده می شوند و فقط برای پنج روز استفاده می شود.
۲- درمان «مه مغزی» و سایر مشکلات شناختی؛ این درمان ها شامل چند برنامه آموزش شناختی و یک دستگاه پزشکی است که مدارهای مغز را به صورت الکتریکی تحریک می کند.
دو تحقیق یگر در ماههای آینده آغاز خواهد شد. یکی درمان هایی را برای مشکلات خواب آزمایش خواهد نمود. دیگری مشکلات سیستم عصبی خودمختار که عملکردهای ناخودآگاه مانند تنفس و ضربان قلب را کنترل می کند، همچون اختلالی به نام سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک را هدف قرار می دهد.
یک تحقیق بحث برانگیزتر در مورد عدم تحمل ورزش و خستگی هم برنامه ریزی شده است، به صورتی که مؤسسه ملی بهداشت به دنبال نظرات بعضی از گروههای بیمار و نگران این مورد است که ورزش امکان دارد برای بعضی از مبتلایان طولانی مدت کووید بیشتر از این که مفید باشد ضرر داشته باشد.
این کارآزمایی ها هم اکنون ۳۰۰ تا ۹۰۰ شرکت کننده بزرگسال را ثبت نام می کنند البته پتانسیل توسعه هم دارند. برخلاف آزمایش های معمولی که یک درمان را در یک زمان آزمایش می کنند، این «مطالعات پلتفرم» انعطاف پذیرتر به مؤسسه ملی بهداشت امکان می دهد تا درمان های بالقوه بیشتری را به صورت دوره ای اضافه کند.
دکتر امی پترسون توضیح داد: ما می توانیم به سرعت تغییر مسیر دهیم. یک درمان ناموفق را میتوان بدون پایان دادن به کل آزمایش کنار گذاشت و اگر چیز امیدوارکننده ای در آینده پیش آید، می توانیم آنرا اضافه نماییم.
دکتر آنتونی کوماروف، محقق دانشگاه هاروارد که در برنامه مؤسسه ملی بهداشت درگیر نیست اما مدت ها یک اختلال مرموز مشابه به نام سندرم خستگی مزمن را بررسی نموده است، اظهار داشت: انعطاف پذیری می تواند کلیدی باشد.
وی تصریح کرد: مطالعه پکسلووید منطقی است اما اگر یک دوز ۲۵ روزه فقط نشانه هایی از تأثیر را نشان دهد، محققان می توانند به جای از صفر شروع کردن، آزمایش را به دوره طولانی تر گسترش دهند.
کوماروف همینطور ابراز کرد: ناامیدی مردم را از انتظار برای این آزمایش های درمانی درک می کند اما اعتقاد دارد که مؤسسه ملی بهداشت به درستی در انتظار به دست آمدن سرنخ هایی در مورد زیست شناسی زیربنایی است، وی ادامه داد: شما باید اهدافی داشته باشید.
منبع: روان ما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب